Uzależnienie od Internetu - objaw psychicznej choroby XXI wieku, objawiającej się nagminnym i niczym nieusprawiedliwionym pociągiem do korzystania
z zasobów Internetu.

    Na uzależnienie od Internetu, gier komputerowych czy internetowych najbardziej narażone są dzieci i nastolatki. To oni są głównymi adresatami coraz to nowocześniejszych, coraz silniej działających na wyobraźnię i coraz to bardziej rozbudowanych tego rodzaju produktów. Dziecko jest wobec tego bezradne. Jest zaatakowane różnorodnymi bodźcami: kolorami, dźwiękami, nagłymi zwrotami akcji, intensywnością i tempem akcji. To wciąga, fascynuje, oszałamia. 

Gry komputerowe są w obecnych czasach bardzo popularne. Nie ma więc właściwie żadnej możliwości, by ochronić dzieci przed kontaktem z nimi.

Zabronienie ich używania  izolowałoby je od grupy rówieśniczej, odsuwało od tematów i zainteresowań ich kolegów i koleżanek. Zatem głównym obowiązkiem opiekunów czy rodziców jest zwracanie szczególnej uwagi na to:

- ile godzin dziecko spędza grając przy komputerze

- jak reaguje na zakaz grania

- w jakie gry gra dziecko.

Jeśli uważasz, że Twoje dziecko może mieć problem i być uzależnione od Internetu, gier komputerowych, nie zostawiaj dziecka samego, ponieważ ono jest wobec tego wirtualnego świata bezradne. Nie krzycz na nie, ani nie wymuszaj zmiany zachowania, jeśli widzisz, że dla niego jest to tak trudne i wyzwala w nim tak silne emocje.

Przyczyny  uzależnienia:

• niskie poczucie własnej wartości,
• nieumiejętność nawiązywania kontaktów,
• potrzeba oderwania się od rzeczywistości, która jest trudna dla dziecka, np.: między członkami rodziny trwa nierozwiązany konflikt,
• dzieci nie mają z rodzicami bezpiecznej i serdeczniej więzi,
• zaburzona jest struktura rodziny, szczególnie w zakresie hierarchii podsystemów rodziców
  i dzieci (tzn.... dzieci rządzą),
• dzieci mają problemy w nauce (często na skutek trudności z koncentracją uwagi, impulsywnością lub nadruchliwością, zaburzeniami nastroju),
• dzieci nie radzą sobie z trudnymi emocjami (lękiem, złością, nudą, smutkiem, samotnością).

Objawy przemawiające za uzależnieniem od komputera:

• spędzanie przy komputerze coraz większej ilości czasu kosztem innych dotychczasowych zainteresowań,
•  dziecko wpada w "ciągi komputerowe", tzn. siedzi po kilka godzin bez przerwy, nie może się oderwać,
• zaniedbywanie obowiązków szkolnych w związku z komputerem,
• jego zaangażowanie w świat wirtualny przynosi szkody w świecie realnym, np.: nie odrabianie lekcji, zaniedbywanie przyjaciół, słabsze oceny ze szkoły,
• kłamanie odnośnie ilości czasu spędzonego przy komputerze,
•  reagowanie rozdrażnieniem czy nawet agresją w sytuacjach, kiedy korzystanie
  z komputera jest utrudnione, bądź niemożliwe,
• dziecko próbuje ograniczyć ilość czasu spędzonego przed komputerem, lecz to mu się nie udaje.
• przy próbach powstrzymania się od kontaktu z komputerem pojawiają się: rozdrażnienie, złość, zawroty głowy, dreszcze, nudności, duszności, kołatanie serca, bóle mięśni i kości, uczucie zimna, poczucie wewnętrznej pustki, depresja,
• zaniedbanie higieny,
• zanik mięśni spowodowany brakiem ruchu.

Istotne jest, występowanie co najmniej 3  objawów, które zostały wyżej przedstawione, aby można był stwierdzić, że jest to problem uzależnienia.

Co może zrobić w tej sytuacji rodzic?

Gdy zaczynasz mieć obawy, że Twoje dziecko się uzależnia:pamiętaj, że to poważna sprawa i nie wymagaj, by dziecko po prostu ,,rzuciło" komputer,

• powiedz dziecku, że widzisz problem, choćby zaprzeczało,
• nazwij niepokojące Cię zachowania i ich konsekwencje,
• przygotuj się na to, że nastolatek może nie dostrzegać problemu i nie mieć motywacji do zmiany, dopóki nie znajdzie się w poważnym kryzysie,
• poszukaj pomocy u specjalisty i współpracuj, poznaj plan terapii,
• okazuj dziecku, że je kochasz, mimo, że nie akceptujesz jego zachowania,
• pozwól mu ponosić odpowiedzialność i koszty uzależnienia,
• bądź stanowczy, konkretny, nawet jeśli łatwiej uwierzyć w zapewnienie dziecka, że kontroluje swoje zachowanie,
• nie zapominaj, że osoby uzależnione tworzą system usprawiedliwiania
  i zakłamywania rzeczywistości. Twoja jasność, szczerość i konsekwencja
  w pilnowaniu umów może być pomocna,
• pomóż uzależnienie od komputera zastąpić innymi czynnościami, które zaspokajają podobne potrzeby i wypełniają czas,
• doceniaj zmiany i osiągnięcia,
• poszukaj wsparcia dla siebie podczas długiego procesu pomagania dziecku. Nie jesteście jedyną rodziną z takim problemem.

WSKAZÓWKI DLA RODZICÓW:

1. Porozmawiaj z dzieckiem i ustal zasady korzystania z komputera;
2. Umieścić go we wspólnym miejscu, nie w pokoju dziecka, ponieważ  masz prawo wiedzieć, w jaki sposób dziecko wykorzystuje komputer;
3. Konsekwentnie stosuj zasadę: najpierw obowiązki, a później komputer;
4. Interesuj się tym,co dziecko robi przy komputerze, z jakich programów i gier komputerowych korzysta;
5. Ucz dziecko krytycznego wybierania gier komputerowych i racjonalnego korzystania z tej formy rozrywki;
6. Wzbudzaj w dziecku motywację do poszukiwania gier zawierających treści konstruktywne /gry edukacyjne, logiczne, encyklopedie i programy do interaktywnej nauki języków obcych itd./;
7. Wspólnie z dzieckiem ustal zasady, z jakich gier może  korzystać, a które są dla nich niedozwolone i dlaczego. Dziecko powinno korzystać  z gier komputerowych tylko wówczas, gdy jesteś w domu. Należy zadbać, aby dziecko zawsze pytało rodziców o pozwolenie na korzystanie z gier komputerowych;
8. Kontroluj i ogranicz czas korzystania dzieci z mediów elektronicznych oraz ucz samokontroli
   w tym zakresie do 12 roku życia nie należy używać go dłużej niż jedną godzinę dziennie, między 12 a 16 rokiem życia można korzystać  z   komputera najwyżej dwie godziny.

Jeżeli zauważysz niepokojące objawy zgłoś problem, szukaj pomocy.