Nigdy nie narzekaj na swoje dziecko, dopiero niezmienna i stała niechęć do odrabiania przez nie prac domowych, czytania lektur, otrzymywanie częstych ocen niedostatecznych, wagarowanie mogą wzbudzić twoje wątpliwości.

    Typowymi błędami popełnianymi przez rodziców w takich przypadkach są: nadmierna kontrola, nieustanne pilnowanie dziecka podczas wykonywania prac domowych, wyręczanie go w dowiadywaniu się wśród jego kolegów o zadane lekcje. Działania te pozbawiają dziecko odpowiedzialności za swoje czyny i motywacji do nauki. Innymi błędami są: uczenie się za niego, gdyż sami rodzice wierzą, że dziecko nie poradzi sobie z lekcjami, czy też zbyt wysokie stawianie wymagań (poprzeczki), co pozbawia dziecko satysfakcji z dotychczas wykonywanej pracy, gdyż zawsze jest ona niewystarczająca. Częstymi błędami są również: niewłaściwa motywacja poprzez moralizowanie, straszenie, zawstydzanie, przekupywanie, wyznaczanie kar oraz całkowity brak zainteresowania efektami nauki naszej pociechy.

    Rozwiązaniem tego problemu jest zrozumienie potrzeb dziecka, przeżywającego trudności związane z dorastaniem i szkołą, określenie roli rodzica w rozwiązaniu tych problemów oraz motywowanie i zachęcanie do nauki, dostrzeganie sukcesów (nawet tych niewielkich) i starań dziecka, okazywanie zainteresowania jego kłopotami, nie krytykowanie i ocenianie, a wręcz dodawanie otuchy i wspieranie (stanie za nim tzw. „murem” niezależnie od sytuacji – przecież to nasze dziecko i nikt poza nami mu nie pomoże), a także nagradzanie. Należy również często rozmawiać z córką lub synem o ich zainteresowaniach, celach, planach, ambicjach.

Stwórz swojemu dziecku odpowiednie warunki do pracy, aby jej odrabianie nie było codzienną udręką. Rodzic winien być zawsze pod ręką, ale nie powinien podawać gotowych rozwiązań, lecz uczyć dziecko podejmowania wysiłku, aby dotrzeć do zamierzonego celu i nie chodzi tutaj o odmówienie udzielenia tej pomocy, lecz o rozsądne pomaganie tak, aby wzrastało w nim poczucie samodzielności i odpowiedzialności.

Ustalcie reguły ułatwiające młodemu człowiekowi naukę i pracę, np. praca domowa wykonywana jest samodzielnie, nie oglądamy telewizji, nie słuchamy radia podczas odrabiania lekcji, po jej odrobieniu trzeba zapakować tornister na następny dzień, zabawę zaczynamy dopiero po wykonaniu tych wszystkich czynności. Jeśli widzisz, że trudno jest dziecku samodzielnie wykonać jakąś pracę – najpierw omów ją z nim, pomóż w jej zrozumieniu, a następnie wycofaj się, aby mogło w spokoju ją wykonać (nawet jeśli widzisz, że popełnia błędy – takie jest jego prawo). Jeżeli dziecko ciągle prosi o pomoc, narzeka i płacze, staraj się nie ulegać, dodaj mu odwagi i przypomnij o ustaleniach. Jest to trudne, ale nikt nie mówił, że wychowanie nowego inteligentnego człowieka jest łatwe. Po przejrzeniu pracy domowej, poinformuj je o ilości popełnionych błędów, ale nie mów dokładnie jakie to błędy, dziecko musi się postarać samo te pomyłki wychwycić przez co nauczy się, że na skutek braku skupienia ma więcej do zrobienia, a przede wszystkim kontroli samego siebie.

    Aby zdobywanie wiedzy przez nasze dziecko było efektywne, musi ono być systematyczne i powinno unikać bezmyślnego powtarzania materiału. Możesz mu pomóc zadając pytania do przeczytanego przez nie tekstu, prosząc o wyjaśnienie jakiegoś pojęcia czy zjawiska, podanie innych przykładów, zachęcaj dziecko, aby ucząc się czegoś nowego, starało się znaleźć w nim coś ciekawego dla siebie (czy to przez odniesienie do wcześniej zdobytej wiedzy, czy też szukanie śmiesznych skojarzeń). Przerabiany materiał powinien być dzielony pod względem treści a nie ilości stron (tzn. jeden temat należy przerobić do końca, nie przerywać go i nie odkładać na następny dzień).

    To właśnie rodzic może rozbudzić w dziecku zamiłowanie do nauki, wyjaśnić, w jaki sposób zajęcia w szkole mogą pomóc człowiekowi w jego przyszłym życiu. Wsparcie rodziny, więzi w niej panujące (wzajemna akceptacja, bliskość, wsparcie i szacunek) przyczyniają się do wewnętrznego poczucia bezpieczeństwa dziecka, co odbije się na jego zdolnościach. Rodzic, niezależnie od sytuacji, musi pokazywać, że zależy mu na dziecku, interesuje się jego życiem, chętnie z nim spędza czas, zawsze postara się go zrozumieć, szanuje je za to kim jest oraz chętnie podzieli się z nim swoimi własnymi wartościami. Stosując się do tych rad jest szansa, że wychowasz dobrego i mądrego człowieka.